кӱсынлымӧ

кӱсынлымӧ

1. прич. от кӱсынлаш

2. прил. заимствованный

Кӱсынлымӧ мут заимствованное слово;

кӱсынлымӧ лӱм заимствованное имя;

кӱсынлымӧ сем заимствованная мелодия.

Калык коклаште мутланыме йылме шӱкаҥын, диалектизм да кӱсынлымӧ мут дене локтылалтын. [/i]«Мар. ком.»[/i] Разговорный язык засорён, испорчен он из-за диалектизмов и заимствованных слов.